Durmayan zaman Şiiri - Musa Ataç

Her yerde karanlıklar...ışıklar,tel tel.
Tenhalarda şekilsiz gölgeler,kuytularda yarasalar.
Rüya fasılları sislendikçe,puslanır umutlar,
Geçiyor zaman mutlak sona dogru yavaş yavaş,
Her yerde karanlıklar...ışıklar,tel tel.

İşte yıldızlar,Tahiri,zühresi,küşterisi
İndiriyor perdesini usulca zulmetin karanlığı,
Ve gönüllerde kararan dudaklarda çatlayan arzular.
Kıskacına almış nefese hasret kahrolası zaman,
Yıldızlar bile karanlık,ayda kifayetsiz artık..

Hergün dahada koyulaşıyor afakımızda hülyalar,
Baykuşlar gece boyu ölüme seranat besteler,
Taa uzaklarda toz duman alabildiğince,
Cenk meydanı değil,gelen melaiketi_mevtin emaresi
Ömrüne an bile eklemez,der; kalk artık geldi zaman.

Ürpertir beni karanlıklarda esen rüzgar,
Çıplak ayaklarım altında umutlarım kayarda kayar.
Büyüyor gece karanlığında şekilsiz gölgeler,
Yarınlara umut vermez..durmadan akan zaman,
Ürpertir beni karanlıklarda esen rüzgar...