İlkin indi yeryüzüne tane tane.
Bir anne kadar sessiz,
Bir çınar kadar ağır ve yavaş.
Bir alkış tufanı aldı üstümüzdeki delik brandayı, çıktım.
Söğüt ağacını bilirsiniz.
Uzaktan korkunç; hele ki gece...
Altındayken; öylesine ilahi, hele ki esiyorsa gece...
Asker tıraşı, şair ceketi ve çok eski bir pantolon ve postal.
Umurumuzda değil savaş.
Umurumuzda değil hayat.
Değil sokak çocukları umrumuzda.
Ve aşk, hüzün veya kuantum, yer çekimi yahut idealizm, para...
Asker tıraşı, şair ceketi ve çok eski bir pantolon ve postal.
Şehirdeki bütün oluklar konuşuyor resmen.
Anlamıyorum fakat ne diyorlar.
Sanki bir şeyden haberciler gibi,
Üstelik saatlerdir sokaklarda hiç araba yok.
Sadece oluklar, asker tıraşı, şair ceketi ve çok eski bir pantolon ve postal.
Kayıt Tarihi : 30.9.2024 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!