Durmam Şiiri - Muammer Yalçın

İstesem de ben burda yaşıyamam
Sen gittikten sonra durmam bu köyde
Yaşasam da bu yükü taşıyamam
Sen gittikten sonra durmam bu köyde

Anlatılmaz el içinde ar olur
Sanma bir başkası artik yar olur
Bana bu köy sen olmadan dar olur
Sen gittikten sonra durmam buköyde

Başka birisini sevmem daha da
Yemin ediyorum vallah aha da
Hissederim kendimi ıssız saha da
Sen gidersen bende durmam bu köyde

Çıkarırım salıncaktan ipimi
Bir çocuğa bırakırım topumu
Hiç düşünmem kilitlerim kapımı
Sen gittikten sonra durmam bu köyde

Gurbet elde dağ olsa da kederim
Yüzüme hiç gülmese de kaderim
Karar verdim artık kesin giderim
Sen gittikten sonra durmam bu köyde

Sıra taşlarını yoklamam daha
Açan gullerini koklamam daha
Senden sonra bir an beklemem daha
Sen gttikten sonra durmam bu köyde

Tamir olmaz asla verdiğin hasar
Ruhumu kemirir kabuslar basar
Ağa yapsalarda olmam Karasar
Giderim Yalçınım durmam bu köyde