Durmalı Zaman Şiiri - Necat Necdet Demircan

Seninleyken yeryüzünün en hızlı şeyi gibi uçup giden zaman
Seni beklerken gücünü bir kaplumbağadan almış kadar yavaş
Hızlı mı olmalı buluşmadan evvel?
Ve yavaş mı geçmeli eller kenetlendiğinde?

Ya da durmalı mı sarılmaların doruğunda?
Hiç umurunda olmamalı mı güneşin doğuşu, batışı?
Yavaş ya da hırçın esen rüzgar
Bilinmedik bir kuşun sesi bilmem ne ağacından gelen
Ve bilinmeyen bir koku, hani hissettiğim boynunda...

Seninleyken donmalı işte zaman
Hiç bir saatin tik taklarını duymamalıyız
Tik taklara inat atmalı kalplerimiz bütün hızıyla
Derin derin yudumlamalı nefeslerimiz bir diğerini
Ve hep böyle sürüp gitmeli...

Gitmeli mi? Nereye?
Ne gitmelisin
Ne gitmeliyim
Kalmak olmalı adı
Sözlüklerden çıkmalı o uzak ayrılıklar
Bulutlara yüklenmemeli sevgiler
Yıldızlara el sallanmamalı
İşte tam bu sırada durmalı
Ama biz sarmaş dolaş kalmalıyız...
Böyle duran zamanlarda kucaklamalıyım seni
Saatlere inat, gülümseyerek sonsuzluğa...