Durmaksızın Şiiri - Şükran Atasay

ben hiç gitmedim
belki bitti savaş kaygılarım biraz
biraz dindi yağmur
güneşim çoğaldı
hiç gidemedim
uzak'tan yakın'a
buradan başka bir yer bilemedim.
diyemedim, doğru;
içimde bir acı
sana saklandığım an
sobeleniyorum kendime
ve kendi kendimin tutsağı oluyorum
ne hikmettir baş ağrıları
ne keramet...
bendeki yoksulluk sendeki bereket
yağ yağmur!
aksın pası kiri saçmalıklarımızın
gündüze yağ yağmur,
geceleri hep korkuyorum.
ellerimde birik biraz, gözlerim doldu taşacak.
sineme kokun sinecek
içim iç geçirecek geçmiş yazlara, kışlara, baharlara
...

18 Eylül 2012