Durmak Şiiri - Güneş Davenport

durmak...
durdurmak için nefessiz döngüyü.
susmak...
susturmak için geveze gürültüyü.
ve uzaklaşmak, kalabalığın gölgesinden
kaçmak, hem de keyifle,
sosyalliğin sorgulayan sesinden.
kapatmak gözleri betona, demire, griye
ve uzanmak suya, buluta ve tutuksuz maviye.
kuş olmak, ağaç olmak, çimen olmak
hissedebilmek için rüzgarın okşayışını.
soyunmak toplumsal giysilerden
ve dolaysız özümsemek gün ışığını.
dolmak,
boşluğunda zamanın
ve bulmak,
kaybettiğini insanın.