Kalbimin kapıları karanlık
Durmadan sonbahar kelimeleri üretiyor sokaklar
karanlık kapılardan kalbim
kendi kelimelerini arıyor
Un ufak olmuş yapraklar
sararmış gönüllerimizin uzun çığlığı
karanlık kapılar
karanlık kapılar
hiç bitmiyor bu uzayan saçmalık
karanlık kapılardan kalbim
uzun çığlıklar atıyor
hiç bitmiyor
dünyanın omuzladığı sahtekarlık
şimdi herşeyin içi boş
ölüm gibi
bir sessizlik
omuzlarımda karanlık dünya
çığlığım hiç duyulmuyor
Kayıt Tarihi : 8.8.2008 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)