Durmadan Kayboluyorsun Şiiri - Murat Dem ...

Sur diplerinde kurşuna dizilmiş aşklar yaşadım ben
Saçlarından sarkıyor şiirlerimde kadınlarım
Ölüm bile romantizmdi çoğu zaman
Ve o kadar az inanmıştım ki tanrıya
Sende olmasan hepten silinip gidecekti gökyüzünden
Ömrümün tam ortasındayım şimdi dev gibi
Yüreğim İsa’nın taklidini yapıyor çarmıh da
Tepeden tırnağa sevdayım bu bahar
Hiç bu kadar aydınlık değildi çocuk yüzleri
Ellerinin sıcaklığına koşuyorum bir sabah
Durmadan kayboluyorsun ufukta
Uykusuzluk bir kıza bu kadar yaraşırmış
Sızıp gidiyorsun göğsümde
Saçların bir başka kokuyor
Artık inanmıyorum beni annem doğurmuş olamaz
Aşklarım yarattı beni hep yeni baştan
Dudaklarında emekliyorum şimdi
Kundağında huzur içinde bir sevda
Korunmaya muhtaç bir sır kalbimdeki
Ayaklarına kapanmak için çıldırıyor
Sana söyleye bilecek tek bir yalanım yok
Ama kendimi kandırmakta o kadar ustayım ki
Öl desen gözümü bile kırpmam
Seni düşünmek güzel
Kabul ederken siyahlar içinde taziyeleri...

07 Mayıs 2002 Saat 08.45