Durma zamanı Şiiri - Kardelen Yetiş

Biriktirdiklerim,
Sitem tadında yerleşti ömrüme.
Uğruna yaşadıklarım,
Bir kez dönüp bakmadı bile.
Öyleyse dinleyin
Durma zamanıdır…
Yetişir,
Bunca uykusuz, hayalsiz gece.
Anladım,
Herkes, her şeye alışır zamanla
Ve sadece bir yaşama sahipken herkes,
Başka yaşamlarda hak arayışları,
Bencilliktir yalnızca.
Durma zamanıdır,
Dingindir yalnızlığım, korkmayın.
Akıntıya kürek çekmez artık
Dalga sesleri bile duyulmaz kıyılarımın.
Ben yol veririm yelkenlilerime
Yeter ki rüzgarlarımı bana bırakın.
Varsa payıma düşen mutluluktan,
Tebessümden yana
‘Her, insan en iyi kendini tanır’ deyip
Sükuneti seçerim usulca.
Bu sitem yordu beni,
Yetişir…

Kardelen