Durma Sev Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Durma sev diyorsun
Durma sev,
Ama ben hep sevdim;
Vefasız kalplerde kalan hıçkırıklarım
Gözyaşlarımla sulanan gönül tarlaları
Çoraktı,
Sevsem ne yazar,
Sevsem ne yazar sevgilim.

Sev,
Sevmeye devam et diyorsun,
Seviyorum hala
Kalbimde küllenmeyen aşk ateşinden
Duman duman yükselen o ay yüzlü çehre,
Ayyuka çıkan feryadımı duymayacak kadar sağır mısın?

Sen
Neon ışıklarına âşık,
Bense
Çerağın çevresinde dönen pervane,
Sen kendine âşıksın kadınım
Kalanı bahane.

Ben
Güzellikleri sevdim bir yaşam,
Güzelliğini gördüm yüzünün
Neden bu kadar güzelsin?
Oysa katılaşmış yüreğin
Sevgiden eser yok,
İstemiyorum sevme
Gerek yok.

Ben mihnetin çocuğuyum,
Kırlarda kalmış bir kuru dal parçası
Kırılsam ne yazar?
Ne yazar aşkın ateşinden çatlasa topraklarım,
Varsın savrulsun senin sevda rüzgârında
Sararan yapraklarım.

Ben sevda adamıyım can,
Canlar bende yaşar, ben gönüllerde değil,
Ben canları severim,
Gönlüm güllerde değil.

12.Mayıs.2009 22.45