Biliyor musun Altan?
Karanlığın içinde sandığın, bildiğin, yaşadığın, yaşayacağın
her şey bir hiç.
Ve sen ışığın elinden tut.
Zamanı bırak, kalbinde ol ve işit ki gerçeğin tek açık yolu;
bilmek değil, yürümektir sana söylenen istikamete.
Dağılacaksın her yön gibi uzak mesafelere.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta