Beni böyle bırakı gideceksen,
Arkamdan gözyaşı dökmeyeceksen,
Hiç vicdan azabı çekmeyeceksen,
Hadi durma git gidebirsen.
Aşkımızı hiçe sayıp,
Bir kalemde silip atıp,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sevgili Şaire,şiirinin ismini'Durma Git'koymuş olmasına ve hadi durma git gidebilirsen diyerek vurguluyorsa da sakın gitme dercesine haykırıyor gibi geldi bana...Çünkü,böylesine yaşanılan kökleri derin aşkların ve sevgilerin sonunda hiçbir kimse 'durma git'demeye cesaret bile edemez diye düşünüyorum...Haksız mıyım?
Şiirde,büyük bir sevdanın bitim noktasında,bir kadının sevgilisine sakın hiç gitme hep bende kal dercesine bir feryadını gördüm...Aşkın ateşi yüreğini sarıp alevlere boğulan hatta yanıp kavrulan eriyen bir kadının sevgisinin sevdasının ifadesini buldum'Durma Git'de...
Derin bir aşkın,engin bir sevginin ve de hüznün ustaca mısralara serpiştirilişinin muhteşem bir örneği olan bu harika şiirin kıymetli şairesini kutluyorum ve şiirinde sade anlaşılır sözcükleri kullanışını da yürekten tebrik ediyorum...Hürmetimle...Savaş GÜRSOY
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta