Durma gel
Hep uzakta gözlüyorsun sen beni
Bu teredütlerini anlayamadım nedenki
Sensiz yaşamak yaşamakmı sanki
Seni çok özledim durma gel
Bak sonbahar geldi yapraklar soldu
Etraf,fa kar yağdı yerler hep dondu
Hani gelecektin gelmedin yine ne oldu
Seni çok özledim durma gel
Yüregim tutuşmuş kor gibi sana yanıyor
Ulu pınarların sularını içtim yinede sönmüyor
Yaralarım kabuk bağlamadı devamlı kanıyor
Seni çok özledim durma gel
Yusuf KorkmazKayıt Tarihi : 10.1.2007 19:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/10/durma-gel.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)