Durma Dön Dünya Şiiri - Sedat Erdoğdu

DURMA DÖN DÜNYA

Güneş doğmaz Metris'e, günler hiç geçmez
Görüş günü gelen yok, şu yüzüm gülmez
Unuttu tüm dostlarım, cezam müebbet
Gardiyandan başkası, beni beklemez…

Gecenin bir yarısı, çığlık sesiyim
Rüzgârlarda savrulan, kum tanesiyim
Volta atar avluda, düşüncelerim
Şu Metris'in üstünden, bulut eksilmez...

Güvenimi kaybettim, kara zindanda
Demir kapı ses vermez, ahde yok vefa
Alıştım her kahrına, durma dön dünya
Metris hancı, biz yolcu, gidenler dönmez...

Sedat Erdoğdu