Durgunum Şiiri - Bozan Ucmak

Gitmeler geriye donup bakmadan
Sanki zafer sonrasi yenilgi gibi
Ramak kala yakinligina
Uzakligina cok uzagim simdi durgunlugum bundan olsa gerek

Surgun kayip bir sesizlik
Durgunluk sesizligin sesi gibi
Cigliklar acimtirak
Gece vardiyasinda valizsiz_yolcu gibi dolasir

Karanlikta fisildayan
En guzel sarkilar dort duvara
Mahkumun voltasi gibi
Yuzumde dolasir

Yuzunde ki sahte tebessum
Intikam sancilarinin andirir
Durgunlugum bundan olsa gerek
Duvarlara bos bakisim asili KALIR her defasinda

Durgunluguma aglayisim bir beter yaman
Dovbe karlarin sozcusu gibiyim
Dort duvar arasina sikistirilmis
Bir mahkum, durgunlugum sana mahkum

duvarlar durgunlugun aci tabelasi
Her defasinda bakisim asili kalir
Haykira bilsem,durgunlugumu
Utanganc bir tablo potresi gibi duvarda asili kalir

Ipe asilan sozcukler gibi
Idam sehpasina goturdum kelimeleri
Kanayan bir ic yara gibi
Her sey icimde asili kaldi

Sensizligin ote yanindayim simdi
Zaman durgunluguma akiyor
Bos caddeler en huzunlu sarkilari pisildiyor
Caddeler islak gozyaslarim tedirgin

Sokaklar sehirler,de ki gizem,
taniktir bana
gecip gidiyorum karanliga meydan okuyarak
sol yanimda durgunlugum durgunum iste durgunlugum durgunluktanda durgun