ben böyle çok durdum
nasıl duracağını bilmeyen bir suratla
gün batımına kalmadım biraz oturup kalktım
kaç cadde kaç deniz geçmiş üstünden
kaç kadeh ve çiçek yolda bunları saydım
manolya deyince aklımda bir şey canlanmadı
canlansaydı büyük adamdım
zaman eskiden de vardı ama burası bir ülkeydi rüzgarlı
tek bir çeşit tatta şarabın
kumun ve kavak ağacının bile olmadığı
o vardı geçmişi geleceğe bağlayan
yalnızca çöl mumlarında şiir okumuş adam
bu çocuk kime çekmiş sorusundaki durgun suratlı ata
Cüce yıldız gezegeninde
çok susanlar garipsenmez
her şeyin bir hikayesi yoktur
bazen asılı duran bir bulutu
bir adamı izlersin.
28.02
Selcan Adalı
Kayıt Tarihi : 17.3.2021 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!