Durgunluk. Şiiri - Abdulkadir Azaklı

Nedir bu durgunluk, anlayamadım.
Aklım fikrim karıştı, hatamı yaptım.
Her işten anlayan, bir insan iken.
Bu durgun halime alışamadım.

Bir takım olaylar, geçti başımdan.
Servetim yetmedi, aldı aşımdan.
Ağlayıp yalvardım, yaratanıma.
Mendiller islandı, göz yaşlarımdan.

Kader beni attı, yaban ellere.
Sankı kapılmışım, akan sellere.
Leylasını kaybeden, mecnun mısalı.
Yolumu kaybettim, daldım çöllere.

Elbet bir gün bu dur gunluk bitecek.
Gönül arzu etti ğini bulecak.
Ben kendimi böyle düşünüyorum.
O zaman halımız güzel olacak.

Hiç bir dert ve keder, kalıcı deyil.
Yeterki bunlara, özenle eyıl.
Eğer akıl gücün galıp gelirse.
Bunların hiç biri seninle deyil.