Durgun Akşamlar Şiiri - Nuran Karaca

DURGUN AKŞAMLAR

Durgun akşamlar yine
küskün akşamlar
bilinmez kimlere nelere
yorgun ruha agır gelir
bir zamanlar sevilerek
tekrar tekrar dinlenen
kana karışan şarkılar

belki uzaklarda
yetim öksüz çocuklar aglar
belkide bir yerlerde analar aglar
içlere dogar çekilen ahlar
kimbilir ne çok imrenilen
igneli gülüşlerde
acıların gizli tüten ocagı var

haklı çok dertlide sayısız alacaklı
iyinin kötüden kalmamış farkı
bozulmuş dünyanın çoktandır çarkı
dişlisinin arasında ezilmiş
ne masum yürekler var

ne gözler var yaşları dinmez
ne eller var
semaya açılmaktan geri kalmaz
ne güller var zamanında açmaz
ne baharlar var
kış kapısında boş vaatlere takılmışlar
çigdemler
heyecanlı toprakları yarıp
güneşi karşılamaya geç kalmışlar .

Susmaz Şiirler

22
8-6-2019