Bomba yağdırdığınız gökyüzünü mavi bırakın
Gökyüzüne uçurtma uçurtmak için bakar çocuklar
Durdurun savaşları, Bırakın çocukları
Barışı şiar edinin, etrafa sevgi saçın
Çocuklara ölüm kusan bir dünya değil,
Oyun oynayabilecekleri bir dünya armağan edin.
Savaşın açtığı yaraları saramaz çocuklar
Korkuyu bilmez, ölümü oyun bilirler
Mahzun yüzlerinde tebessümü silmeyin
Parçalanmış bedenler, dağılmış yürekler
Geleceğe umut bağlamaz…
Umutlu yarınlar ekin insanlık için.
Sürgün ölümlerin koynunda uyur bebekler
Kalleş kurşuna gebe ölümlerle soğur yuvalar
Prangalı dilleri sessiz çığlıkları duyulmaz
Zalimin zulmüne düşmüş insanlık
Adil adalet ararken adaletsizliği öğrendik
Yasaklara tutulan yaslara büründük…
Savaşın rengi kapkaradır…
Korkudan sütü kesilen anneler
Şehit düşen askerler
Sokakta kurşuna dizilen çocuklar
Uzuvlarını kaybeden insanlar
İnsanlık nerede?
Kaybediyoruz, insanı, insanlığı hayatı ve umutları.
Durdurun durdurun bu karanlık savaşları…
Tarih:28.12.2015
Derya AvşarKayıt Tarihi : 28.12.2015 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğuda yakılan ateş, hiç durmadan can yakıyor, can alıyor, yasak ve zulümle yaşıyor bir millet.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!