Bir dolap beygiri döndürüyor dünyayı,
Dolana dolana başım döndü, bilen yok.
Frenini aradım; nerde teli, pedalı?
Seslensem de avazımı duyan yok.
“Hemşerim son durak neresi? ” dedim,
Birbirine baktılar, cevap veren yok.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
