Durun. Durdurun dünyayı inecek var.
Yeter be arkadaş, nedir bu telaş.
Biletim uzaklara da olsa, buraya kadar.
İndirin beni, indirin arkadaş.
Durdurun, durun yeter,ben iniyorum.
Her yanımız, gözyaşı, kan ve savaş.
Ne hale getirdi bizleri. Görüyorsun.
Medeniyet dediğimiz canavar.
Durdurun ne olur, nefesim daralıyor.
Kırılıyor, parçalanıyor, yağmalanıyor dünya.
Çocuklarımız, gençlerimiz ölüyor, yanıbaşımızda.
Artık ot bile bitmiyecek tarlalarımızda.
Durduralım. Hep beraber inelim.
Bu çocuklar, bu gençler bizim.
Kızıl denizi asasıyla, ikiye bölecek.
Musa'yı mı bekliyelim.
Durduralım. Hep beraber inelim.
El ele, gönül gönüle verelim.
Bizlere bahşedilen, bu dünyayı
Yaşanır hale getirelim.
Kayıt Tarihi : 25.7.2007 06:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Karayel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/25/durdurun-dunyayi-inecek-var.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!