Ne aşkta yüzüme güldü, ne kumarda kader
Ben gülmeyi beklerken, insanlar hep etti heder
Mevlana gibi yaşadım bunca zaman zer ki zer
B. evlat bile ezdi geçti; bilmedi kol kim, kim SER.
Gündüzlerim gece oldu, gecelerimse gündüz
Dünyayı yuvarlak sandım, gördüm ki hep pürüz.
İnsanları adam sandım, çıktılar hep öküz
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta