Ne aşkta yüzüme güldü, ne kumarda kader
Ben gülmeyi beklerken, insanlar hep etti heder
Mevlana gibi yaşadım bunca zaman zer ki zer
B. evlat bile ezdi geçti; bilmedi kol kim, kim SER.
Gündüzlerim gece oldu, gecelerimse gündüz
Dünyayı yuvarlak sandım, gördüm ki hep pürüz.
İnsanları adam sandım, çıktılar hep öküz
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta