Yoruldum,daralıyor nefesim
Durdurun dünyayı inecek var
Tükendi yarınlarım, kalmadı hevesim
Baharı görmedim, mevsim sonbahar.
Savaş ortasında çiçek oldum
Bu yolda Koşa koşa yoruldum
Anlatamadım arzuhalimi; sararıp soldum
Durdurun dünyayı inecek var.
Bedenimde kurşun yarası
Yüreğimde barış sevdası
Acıtıyor benliğimi çocukların vedası
Durdudun dünyayı inecek var.
Sevdalıyım taşa, toprağa
Gönül dayanmaz zamansız ayrılığa
Takatim kalmadı, kalkam ayağa
Durdurun dünyayı inecek var.
Ellerim üşüyor yaz ortasında
Her giden ayrı bir yara açtı bağrımda
Tutun ellerimden, düşmeden elden ayaktan
Durdurun dünyayı inecek var.
Ersin Altun
Kayıt Tarihi : 14.11.2017 00:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/14/durdurun-dunyayi-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!