buzlu bir yol ayrımında ölüyorum
yetişemiyor geceyi yakan sirenler
içimde rayları çoktan döşeli
geçiyor en ağır trenler
ruhum bedenimden ayrılıyor ey sevgili!
belki senden ayrılıyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta