Hani sen sık sık...
Seni kendinle çatıştırıyorsun ya...
Komutanların yalancı
Hem iki yûzlû!
Yine ben yeniyorum
Hep yeneceğim...
Sık sık...
Ve ne zaman aklını alsa
Kargalar kunduzlar leşlere karşı...
Ben sadece tabiata inanıyorum
Ben yeneceğim!
Gelmezsen doğru yola
Bilmezsen söz vefa kamil nedir...
Bilene kadar...
Doğruyu nakşedip hatmedip diyene kadar!
Gözlerim kapalı yenerim seni
Durdur o baldan tatlı öfkeni
Hileni yemez hassas terazi
Efe püfe kımıldamıyorum
Dala tüye tekerlenmiyorum
Lafa bakıyorum işe bakıyorum
İnsan seviyorum insan seçiyorum
Benim için kendinle çatışma
Gel içindeki hasetle beraber çatışalım
Olmazsa sus...
Çûnkü ben susmuşum Mevlana gibi
Güveniyorum...
Tabiata doğaya doğala inanıyorum...
Kayıt Tarihi : 1.7.2013 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!