Durdum Şiiri - Yılmaz Sarı

Durdum
Baktım.
Suda yüzüme
Eskimiş anılar coğrafyası
Zaman eprimiş ses,
uçup gitti dudaklarımdan.
Şairlerin eskittiği masalar gibi
eğreti
serzenişler toplamıyım.
Durdum.
Baktım.
Gözlerinle içime
Yarım duygular garı
Hırsızlama aşkların
çiğnenmemiş lokmaları
tenim.
Çürüyen ne varsa
Biriktirdiğim
Duyarsızlıklarımın sabahında.
Yalnız ölüme götürür beni.
Unuttuğum gözlerin.
Durdum.
Baktım.
kurulan cümlelerinle geçmişe.
Dün gitmişim
Tek başına bırakarak
Sabah uyanışlarımı.
Durdum.
Baktım.
Güneş hala
Doğuyor yeryüzüne
Ağladım.

Yılmaz Sarı