Durdukca Büyüdü Söz Var İçimde
Ne bir ustam oldu ne çırak oldum
Durdukça büyüdü söz var içimde
Bin dokuz yüz ellüç anadan doğdum
Baba benzerliği iz var içimde
Ustalarla karşılıklı atıştım
Yandım alev alev nara tutuştum
Meyve verdim el içine katıştım
Bir oğlumla iki kız var içimde
Aydan Özgür doğdu sonrada Burcu
Sakineyle güzel karmışız harcı
Üç güzel çiçekle doldurduk hurcu
Ötesini sorma giz var içimde
Felek kalleş çıktı vermedi aman
Bir öğünle günüm geçti çok zaman
Aylar yıllar var ki gönlümde güman
Sılanın hasreti köz var içimde
Saz çalayım dedim tezenem kötü
Ardımdan havladı komşumun iti
Boynumu kemirdi yakamın biti
Derdim doksan dokuz yüz var içimde
El salladım yar görmemiş ne fayda
Hep gözüm kalmıştır bir doru tayda
Kavuşmak gümana kaldı bu ayda
Geçiyor baharım güz var içimde
KUL KEMAL şair im yapabilirsem
Bir güzele kulum tapabilirsem
Dizimde fer bulup kopabilirsem
Dosta doğru uçar hız var içimde.
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 18:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!