Anlat bize yürüyüşün güzelliğini
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
Devamını Oku
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
Sevgili Murat Yolyapan,
şiiri okumayı tamamladığımda üzerime soğuk bir küfür yediğimi hissettim;yani 'İşte sen de yetmişlerine vardığında böyle düşünecek bir insansın.' der gibiydi.Ama şiirdeki adamdan farkım, henüz yaşayıp yetmişine gelmeden korkusuzca ve hissederek hayatımı sürdürebilecek fırsatım olması.Körebe oyununda hiçbir kişiyi bulamasa bile aslında kazanan ebedir.Gözleri bağlıdır,aradığını kendi dünyasında arar.Diğerlerinin kaçtığı deliklere girmez.Çünkü rolü gereği güçlüdür,kendi çizdiği yol kadar hibir şey aydınlık değildir... Bence şiirinizdeki adam ebeyken sıkılmış,korkmuş ve hayatını deliklerin sıcak güvenliğinde sürdürmeyi seçmiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta