Durduğum yer... Şiiri - Zafer Zengin Etnika

.

uğurla kendini ak sayfaya
sevme okuluna yolcula gözlerini
ne öğrendin ki sor geceye
düş düşe düşünce
karışır zaman unutulur sevide

ılığım azat et varlığımı
nasip kısmet döşümde durur
kırar mı yağmuru nakış ettiğim gece
bir ses ver et kapılıp giderim
sevi kirpiklerimin sustuğu yerde

öfkeli kalabalıklar giderde
içimin çizdiği resimde
yanak tutulur şarkı söylerim yüzene
kapatma gözlerini dayanamam
özlerim öperken bile

şa yılı /