Durdu Salih...
Yaman esti Hocanın sesi,yaman,
Bir kulağı her zamankinden diri,
Yüzü mahzun,
Bir eli kocaman...
Çöktü Salih...
Hemen oldugu yere.
Yıkılmıstı,
Ümitlerinin,hayallerinin biri.
Basını çevirdi,dalgın,
Artık bakmadı,
Not defterine...
Yıkıldı Salih...
Kim bilir hangi notu duymus,
Sessizligi gövdesi kadar iri,
“Yapma be! ”bile demedi,
Dediler sonradan,
6 Fen B’liymis...
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiirin orijinali üzerinden uyarlamadır.Lise son sınıf çalışmamdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!