Durdu İçim İçime Şiiri - Gülay Özdemir

Yüreğimden sanki kırlangıçlar göç ediyor,
Uçup giden sevdanın izinde,
Vefaya karşı vefasız olan insanlar gibi...

Durdu içim içime,
Suskunluk sardı her köşeyi,
Sözcükler bile kaçtı dilden,
Gözlerimde saklı kalan eski bir ağıt gibi.

Unutmak değil bu,
Bir türlü gitmeyen bir yara,
Kırık bir kuşun kanat çırpışı gibi,
Ama uçmaya cesareti kalmayan...

Ve şimdi,
Gökyüzü boş,
Yalnızlık ağır bir taş gibi omuzlarımda,
Durdu içim içime,
Söylemediğim her sözcük,
Birer yitik kırlangıç...

13.07.2020