Çakıl taşları denizle raks ediyor adeta
Sesler karışık martı,gemi,insan
Gemiler geçiyor boğazdan
Galata Kulesini selamlayarak
Bir anda sis basıyor etrafı
İstanbul oluyor aynı nazlı bir gelin gibi
Bir ses
Hep duyulur kulağıma bu ses
Sahibi kim bilmiyorum
Ama ruhumu okşuyor bu ses
Nerden geliyor bu nefes
Sıcak ve şefkat dolu
Bir güz gecesi ayrıldım senden
Kalbin benimki kadar yanıyor mu?
Seni sevdiğimi bilirsin ezelden
Güz rüzgarları kulağına ismimi fısıldıyor mu?
Cehalet son buldu o gece
Zulmün ateşi söndü o gece
Kisra sarayı yerle bir oldu o gece
Kurudu Save gölü bir mucize
Kız çocuklarının gömüldüğü
Sahilde tek başıma yürüyorum
Hiç arkama bakmadan gidiyorum
Dalgalar çakıllarla buluşunca
Yalnızlık şarkısını duyuyorum
Bu sahilin sonu gelmiyor bana
Ben ağladığım vakit sen gül
Yanımdaki en kıymetli gül
Sensizliğe ağıt yaktı bülbül
Senden geçemem ey güzel
Dünya benim olsa yine senin bu gönül
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!