Hüznün sabahı kapında tıklıyor zamanı
Oturmuş efkar saçıyor sonbahar gözlerinde
Eskimiş yiğitliğinden kalma sefil bir diklik
Yıkılmam ulan diye vuruyor yüreğinde
Oysa saçların eylül şarkıları söylemekte
Ellerin ya o ellerin!
Bir soluk gibi yuttuğun hayatın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta