Duran Ağabey Şiiri - Kemal Karapıçak 2

DURAN AĞABEY

Bir elinde al, birinde mor mendil.
Durmaz halay çeker Duran Ağabey Ağzından şeker, bal akar tatlı dil.
Gönüller dostudur Duran Ağabey.

Saçlar, kaşlar, bıyıklar hepten boya,
Ne yapsın yaşamamış doya doya,
Soyun kurumasın,çekmişsin soya,
Gönüller dostudur Duran Ağabey.

Hanım ölünce kaldı yapayalnız.
Bakmıyor kimse, ne oğlan, ne de kız.
Delikanlılığı ağızda sakız,
Gönüller dostudur Duran Ağabey.

Sırtında tüfek, elinde tabanca,
Kırlarda menekşe çiğdem açınca,
Güler yüzü, dostla karşılaşınca,
Gönüller dostudur Duran Ağabey.

Lahana diker, arpa, buğday biçer,
Halay havasıyla kendinden geçer, İnsan fâni, gün gelir o da göçer,
Gönüller dostudur Duran Ağabey.

Haksızlık karşısında dimdik duran,
Yoksulu gözeten,açı doyuran,
Kalecik köyünde bir Deli Duran,
Gönüller dostudur Duran Ağabey.

Kemal KARAPIÇAK -İzmir