Bir uğultu gibi olunur
Bütün sokaklarin çıkmazlığı..
Ölülerin ayak sesleriyle uyanırım.
yaşamak,
harfiyat ocaklarında dökülen
taşlar gibi üstüme üstüme..
Nuhun tufanı başlar gözyaşlarımla
Sen yüreğimde kurtuluşa erersin,
cudi eteklerine sarılanın olurum..
ve gabarda batan güneş gibi sönerim...
Duran adam eylemi yaparım bu şehirde
Mezarlık durgun,
ölüler bana destek vermekte...
cudiden gabardan farklı
bir dağ olurum bu şehirde...
Gerilla yürüyüşlü düşüncelerimle
Ve ben yürüdükçe senden uzaklaşırım.
Ben durdukca senden saklanırım...
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 07:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!