Duramıyorum Şiiri - Halil Gürbüz

Bahar gelince açar çiçekler,ben de kanarım..
Susuzluğu yaza durur dinmeyen aşkın!
Bahtımda çağlar geçer,yalnız; gülmeyi bilmez!
Bahar gider, şiir susar, ilham mecale dönmez!
Yazın edebi olmaz, kavurur ve kalmaz kızarmayan, bu %-

Yüzdür küçük bir denizde, aşkı boğulma ihtimalinden
Korkmadan salıver, suyumuza; düşlerimizi…
Yaz ki vursun tokadını felek yapraklarıma!
Bilinmez ki ben açtım yine, çiçeklenişim sayende..
Bir asır soluyordum aşkınla ve nefes nefese...

Ruhum coşardı koşarken peşinden delice..
Yazın-da susuz kalmaktı sonum; güzelliğin için senteze.