Duramam Aşka El Pençe

Davalık oldum hayatla, artık önemsemiyorum
Attığım zar neden hep kendi kaderime,
Düşünmeden edemiyorum.
Yenilgi yenilgi bir ben var kederde
Hesabı ödemekten değil de,
Neyse, boş ver işte.

Bardağın hep boş yanını görürler
Dolusunu söyleyen olmaz
Diyeti ödenmemiş bir tek son nefesim var
Hükmüm verilmeden nefesimi kesen anlar
Hesaplansın hele bir önce
Tercümesi zor, yaşamak gelir önce
Ahkam kesmek kolay, gel gir bu bedene delirmeyeceksen
Bir günlüğüne
Parlayan her göz karanlıklardan geçmiştir fikrimde
Peşi sıra bırakmaz dertler var heybesinde

Varlığında avuçlarım terledi,
Yokluğunda ise yangın yeri tenim,
Yolculuklarda bir tam alır mısınız? dahi diyemedim
Sensiz hep eksiğim, dilsizim
Rüzgara karşı kanat çırpmak,
Suya yazı yazmak,
Çöle tohum ekmek gibi seninle olmak...
Ama sen yine de beni karanlığın sustuğu yerde bekle
Yüreğime kara sular indi
Duramam Leyla da olsan bu aşka el pençe