Duraktaki Kız Şiiri - Mustafa Uzelli

Durağın solgun ışıklarından
Arabaların farlarından
Gemilerin projektörlerinden
Daha parlak, sevgiyle bakan gözlerin.

Bütün arabaları kaçırıyorum
Sana bakarken akşamları.
Işığın gözümü kamaştırıyor
Tek tek geçiyorlar da önümden
Göremiyorum yazıları, numaraları
Göremiyorum arabaları...
Bundan bana hep:
'Yazık, cahil ' diyorlar.

Yağan yağmura aldırmadan
Islanıyorum sana bakmaktan
Beni görenler hep:
' Yazık, sefil ' diyorlar.
Ne derlerse desinler
Sen çok güzelsin.
Tel tel tarayınca yağmur saçlarını
Daha güzelsin.

Çevir yüzünü bu tarafa
Bak gözlerime
Belki tanışırız.
Kaçırma gözlerini benden
Bak, bak, bir daha
Doyuncaya bak gözlerime
Uzaktan uzağa
Belki anlaşırız.