devirdim küpeşteye konan düşçül uğur böceğini
sabahları budanmış günün yasası mı
yola düşmenin huysuz karanlıkta
kurumuş anızım başladım yanmaya
sevdakarası kervanlar sılasız
bir bulut düşünerek düşecek ardına
dilini yutmuş yeraltı ırmakları
iner dağlardan anlatır masalı
gece yarısı sessiz, derin efkar dağıtır
kavuşmaya dilek yazar zeytin ağacı
uçurumda dağlı ağıtlar
içre gezinir kahramanı biz
kök tutmazken kar dünyada
bir yol bulacağız darmadağın olsak da
gökyüzünün şarap renginde aydınlanması bundan
nicedir şiirlerin soluğu ensenme
hakkın var
yolda kalmış sevdaya gitmeye de
bilesin ki savrulan küller toplanamaz
acemi uykusuz çağrışımlar
gecenin yırtık bağrında demirlenen ayışığı
soracak tüm gidişleri
her gidişinde duraksıyor seni sevişim
Saniye Gündüz YıldırımKayıt Tarihi : 23.9.2007 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
altınoluk 19.08.
Güzel işlenmiş Saniye Hanım, mükemmel bir derinlik verilmiş şiire.
TÜM YORUMLAR (7)