Duraksama Şiiri - Ali Aydoğdu

Adamın biri
Oturmuş pavyonun camına
Dışarıyı izliyor
Bahçede ki çamın dalında alfabe
Sadece iki harfli
Bir O bir P
Çektikçe kırılıyor

Sonra bir kadın tutuyor elinden
Bakışları cam
Gözbebekleri mavi buz
Baktıkça kırılıyor

Adamın biri
Oturmuş balkonuna
Gelmişine geçmişine sövüyor
Elinde aynı cam kırıkları
Yine de
Dilinde koduğum düşleri....

Oysa
Yüreği prangalı yıllarımızın
Her deminde aynı cümleyi duyduk biz ...
“En mert siyah pardösülü adam “
Ne bilsin ki

Ha siktir Avni