Duraklar Şiiri - Utku Uzun

Duraktayım bekliyoruz
Üç beş kişiyiz
Yanımdaki çocuk
Beş on dakikası var
Diyor yanındakine
Bir kaç durak ötede

Hava güzel kumral kız
Bir sigara yakıyor
Beni hıçkırık tutuyor
Derken
Otobüs yaklaşıyor durağa
Biz de manyetik sesler içinde
Geçiyoruz koltuklara sırayla

Tenha bir vakit
Boş yerler var camlar da açık
Fakat bir koku geliyor
Kokluyorum rahatsız edici
Bir durak geçiyoruz

Çok ağır leş gibi değil
Bu koku aslında
Bir kaç durak geçiyoruz

Mazot gibi desem değil
Gres yağı kokan ellere
Bayram kolonyası dökülüyor
Derken son durağa yaklaşıyoruz

Yaşlı bir adam oturuyor yanıma
Elinde çiçek parmağında yüzük
Alnında hüzün dudağında tebessüm
Ve son durağa geldik
Gayrı gülsün yüzüm