Duraklar, kalabalık da yalnız,
Kimseyi bekletmek istemezler.
Duraklar, akıllarında tutamaz,
Gidenlerini, çabuk unuturlar.
Duraklar, hep aralarda kalır,
Yolcuları iki arada bırakırlar.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
'İNSAN BİR YOLCUDUR! YOLCULUK İSE, ERVAH-I ALEMDEN, RAHM-İ MADERDEN, SEBAVETTEN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKTAN, DÜNYADAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, MİZANDAN, SIRATTAN, ARAFTAN, KÖPRÜDEN GEÇİP EBED-ÜL ABADDA SON BULACAK OLAN UZUN BİR SEFER-İ İMTİHANDIR!'
Hayırlı yolculuklar efendim!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta