Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Artık sende sorma.YAR beni,bitsin,
Aşkımı pazarda sattı de gitsin.!
Ayyaşın,sarhoşun biriydi zaten,
Ne söylersen söyle,deyiver gitsin.....

Çık şu hayalimden,al bu sevdanı,!

Erdi yaş kemâle düşündüm şöyle
Kimsenin kalbini kırmaya değmez
Şimdi aram iyi şehir’le köy’le
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Türlü yalanlarla kurulan düzen

Sönmüyor yürek’te ateşim közüm
Gönül dinlemiyor yeminim sözüm
Kapattım dünya’ya inan ki gözüm
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Çıkmıyor hayalin akıldan ser’den

Gülleri aştırıp gönül bahçemde,
Kokusu gelirde,dil sitem eyler.
Bülbül isyan eder,Gül yaralıdır,
Gönlüm ahızarda,dil sitem eyler..

Yollarına baka,baka yoruldum

Kapıldım sevdana uyku yok gözde
Çok derdim var diyemiyom YÂR sana
Yaktın yüreğimi ateşsiz közde
Çok derdim var diyemiyom YÂR sana

Seher yıldızımdın doğardın tanla

Kalbime vurduğun yetmezmiş gibi
Alıyorsun Üze üze canımı
Benim ömrüm sanki bitmezmiş gibi
Alıyorsun Üze üze canımı

Sevdalı gönlümün sen idin gülü

Görürmüyüm yine Elâ gözlerin
Arayıpta sormuyorsun sevdiğim
Senin de varmıdır böyle düşlerin?
Arayıpta sormuyorsun sevdiğim

Hasretinle göz yaşıma doyarım

Arının çiçeğe döndüğü giibi
Etrafında pervane olurlar kızım
Gençlik hülyalarına dalar kalırsan
Çirkin niyetlerle avlarlar kızım

Kanadı yokturki melek sanasın

Elin güzeliyle ne zorun vardı?
Geçilmez dağların görünmez ardı
Bak yine o yâr’in hasreti sardı
_____Mecnun gibi artık gez deli gönül
_____Taş dibekle başın ez deli gönül

Küflü bir akşam üstü
Bıraktı yanlızlığın kompartmanına
Eski günleriydi alıp götüren
Mazinin kuytu LİMAN’larına
Uzun TREN çığlıkları hançerledi,
Her yanı tutsaktı ayrılığa,El sallayamadan,