Kalkıp gider bir sevinç yüreğimden
Darmadağın bir çocukluk kalır geriye
Dilimde sonu mutlu biten bir masal yarım kalır
Kalır her şey öyle orada bir unutuluş gibi
Bir durakta yine yalnızım ve yağmurlu
Şu geçmek bilmeyen şeyler geçiyor aklımdan
Ceplerimdeki bütün cümleleri atıyorum yüküm hafiflemiyor
Bakıyorum bakıyorum gelen yok giden çok
Artık anladım ben burada değilim olmadım hiç
Şu hastalıklı yüreği taşımaktan yoruldum
Şu geçmek bilmeyen ağrılardan usandım
Bana verilmiş bu rolü oynamaktan sıkıldım
...
Kayıt Tarihi : 13.6.2019 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/13/durak-90.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!