DURAK
Ne kadar boş bu durak
İnsanlar nereye gitti
Ne araç,ne alet
Bizi kim kaybetti
Nerden çıktı bu sessizlik
Bu suskunluk,bu karanlık
Boşalmış köşe-bucak
Nasıl üşünürdü?
Kaçıncı duraktayız şimdi
Hangi durakta inecektik
Ama biz nereye gidiyorduk
Biz neden kaybolduk.
DEDE İRFAN ÇELİK
Kayıt Tarihi : 25.1.2015 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Halimiz' ortada, hala içler acısı....
Kutlarım tekrar Öğretmenim..
irfan hocam o durak son durak sessizlik ancak kabirsatnad aoluyor hüzünlü gerçek kutlarım
Şaşkınlık, kaos, karmaşa ve yaşamın rutin akışındaki kesin düzen bozukluğu... Kimiz, kimdeniz, nerdeyiz, niçin burdayız, nereye gidiyorduk? Sorulacak o kadar çok soru var ki... Suskun, susturulmuş, baskı altındaki toplum bu soruları sessiz, dudaklarını kıpırdatmadan, sesini çıkarmadan kendi içinden kendisine sormaktan kokuyor artık... Duraktayız belli ama neden bir araç gelmiyor..? Çünkü araçların hiç biri bizim gitmek işstediğimiz yöne gitmiyor artık..! Eşeğin 'çüş..çüşle' gitmediği,çamura, balçığa saplandığı bir duraktayız... Nereye hey dost...? Duralım, düşünelim. Adaaaaam sendecilk! 'Beni sokmayan yılan bin yaşasın' ama besleyelim engerekleri, bizden sonraki çocuklarımızı sokup zehirlemeye devam etsin..! Ooooh.. ne alâ memleket... Sen jikletini patlat, ya da sigaranı tüttür, çekil bir köşeden bön bön seyret... Merhaba dostlarım...( ! ) ++
İnsanları hayata bağlayan değerlerdir, ilişkilerdir, geçmişidir kısacası aklıdır... En büyük savaşa maruz bırakıldık top yekun karmaşaya sürüklenip neyin doğru neyin yanlış olduğu bilinmeyen algılara hapsedildik, gözlerimizin içine baka baka yanlış doğru olarak sunuldu, Sustuk, seyrettik... Hipnoz edildik, gülmeleri, mutluluğu çaldılar bizden... İnilmesi gereken durağı kaçırdık şimdi bilinmez duraklar çıkar karşımıza... Bilinmezliklere mahkumuz...
Bu harika şiirle güne güncele ve biz insanların ruh haline, duygularına tercüman olmuşsun İrfan Kardeşim Kutluyorum... Selam ve Sevgilerimle...++
TÜM YORUMLAR (25)