Elimde valiz; hüzün yüklü,
Tarifsiz acılarla tarifesiz yolun yolcusuyum,
Lanet olası beklemekten kalbim paramparça
Kaypak ışıklar delip geçiyor yalnızlığımı
Bilinmez gökadanın parsek parsek;
uzaklardan süzülen ışık yağmuru altında
sırılsıklam üşüyorum...
Gece damarlarımı acıtırcasına grimtrak mavi
Hayallerimi düşürüyorum gölgem üstüne
Toplamaktan korkuyorum
Cadde ölüm perspektifiyle kayıp gidiyor gözümden,
Bir taşra arabası farlarıyla oyup geçiyor diğer gözümü.
Bu son hareketle;
El etek çekiliyor birden;
Cinnet sessizliğine gömülüyor meskün mahal
Bense sokak lambalarının cızırtısıyla
Yaşadığımı anca farkediyorum
Usulca düşlerimi topluyorum yerden.
Kayıt Tarihi : 27.12.2009 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Durakta beklemekten yaşanan iç sıkıntıyı anlatır.
Düşler yoksa, yaşamak niye...
Müthiş etkiliydi şiiri böyle sonlandırmak:
"Usulca düşlerimi topluyorum yerden."
Toplayan güce teşekkürlerimi bıraktım.
Daim olsun kalem, saygılar, tebrikler...
Gerçekten insanı hayata bağlayan DÜŞLERI, UMUTLA RI VE DE INANCIDIR. Teşekkürler
Bu şiir, güzel bir şiir,
bu dizeler yoğun duygu toplamıyla
kağıda akmış.
Başarılarınızın daim olması
dileğiyle.
TÜM YORUMLAR (6)