Durak Şiiri - Durmuş Doğan

Bekleme saati geldi yine,
Hep aynı saatte aynı yerde.
Tek başına bir kış günü.
Beklemek neyi belli değil,
Binebilirmiyim diye,her geçen otobüsün önünde eğil.
Soğuk işlemiş içime yanlızlık bin beter,
Gözler daldıkça doldu içime bir keder.
Her durandan sanki milyonlar inmekte,
Gelenleri sayar gözler gidenlerle birlikte.
Bilmiyorum neredeyim bir durak ha burda ha orda,
Esen yel götürdü beni içimdeki yere hasretle dolduğum anda.
Şimdi ordayım ama yanlızlığımdan çok uzaklarda,
Eski tanıdık bir dünyada doğan yeni bir güneş gibi.
Umutlarım,sevinçlerim hepsi benimle
Sevinçle açıyor içimdeki güller,
Kulaklarım esen yelin nağmelerini dinler.
Bekliyorum şimdi beklemek istediğim yerde,
Gitmek için hasretiyle yandığım yere.
Güneş bir başka ışıldıyor yüzler bir başka,
Konuşmasamda anlıyorum o yüzlerdeki binbir gerçeği.
Uzak olsamda ne fark eder son durağa diyorum,
Bastığım toprak burada,orada benim değil”mi?
Boşuna hissetmez olmuşum kanım sıcak vucudum diri,
Gemi misali yanaşınca durağa otobüs,
Dalgalandı kalabalık arkadan öne doğru bir kuvvetle.
Itişerek bindik,kimse tanımaz gibi ama olsun.
Herkesin derdi oturacak bir yeri olsun.
Söylüyorum sanki “Nasıl taşır bu otobüs bu kadar milleti”
Beni dinlemiyor belli şöför “Kalmasın kimse hava soğuk” Bindiriyor herkesi.
Sanki üst üste olduk.Herkes şikayetci ama genede memnun.
Binmişiz bir kere otobüse nasılsa gideceğiz böylece eve.
Dışarısı soğuk içerisi sicak
Yaşlı teyzenin halini görünce gözlerim dolacak.
Sanki bu zorlukta,var icimde bir mutluluk,
Zorluğu görmez gözüm zaten bunda yoğrulduk.
Bir çok sesliliktir çalar gider otobüsün içinde,
Anlamak zor,koşturma kelimelerin peşinde.
Durak evet bu durak benim durağım,
Hep gönlümde varmak için hasretiyle yandığım.
Geldim sonunda sana evim,ocağım,anam,babam,
Duygularım konuşuyor “Sonsuza dek sizinle kalacağım”
Işıldadı gözlerim birden ürperdim uyandım,
Meğer dalmışım,kendimi bir an vatanımda sandım.
Bıktım senden,beni böyle hayallere düşürmeye bırak,
Ah durak bir gün olucaksın sende bana ırak.
Gördüğüm hayal yaşar gibi ne hoş,
Binince gerçek otobüse kaldı bizim durak bomboş

04-06-1996 Leiden