sessiz
yalnız
ve aşksız
bir kış geçirdi gönlüm
üşüdü her durakta
sevgililere inat
yaşam sevinciydi onu hayata bağlayan
istemezdi elbet duraklar kadar
bekleyip bekleyip giden
hatta bazen durmadan giden
ya da girdiğinde içinde oturacak yer bulamayan
ya da kapısına sıkıştırıp kalbini ilk durakta inmek zorunda kalan
sevdaları...
Kayıt Tarihi : 14.10.2005 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!