Durağan Zamanlar Şiiri - Hasan Kendirci

Konargöçer yokluk saatlerinde
Zamana yapılan yolculuklar boyunca
Çadırlarda yelkovan akrebi sokmuştu
Kervan kervan ağrılar diziliyordu

Günden gebe kalan varlık anlarının sancısına
Dünden razı duygudaş hiçlikler
Geçmeyen sayrılarından sıyrılmak için
Bir akrebi kovalıyordu

Avuçlarında biriken ışığı tutmayı
Güvercin kafeslemekle bir tutmuşlardı
Onu suyla buluşturmak için bütün çabaları
Uzak çöl gecelerinde yanılgılarla rastlaşıyordu

Yani kendileri kadar bahtsızdı hiçlikler
Varlıklarını eriterek var olabileceklerdi
Vahayı kovalarken kurak yılgınlıklarıyla
Vahada suretlerinin çözüldüğü suyu içmişlerdi

Giderek çoğalmalarını anlayamamışlardı üstelik
Daha da acıtıyordu onları çoğalışları
Tiz sessizlikler uyandırıyordu
Hiçliklerin çölde çoğalarak çağlayışları

Konargöçer yokluk saatlerinde
Zamana yapılan yolculuklar boyunca
Çadırlarda yelkovan akreple sevişiyordu
Kervan kervan ağrılar düzülüyordu

Zamansız hiçlikler ise hiç bitmiyordu
Zamana söz geçirilmiyordu
Zamandan geçilmiyordu
Zaman geçmiyordu