Olduğum yerde duruyorum ben
Bir yerde koşar adım ölüme gidenler var.
Karanlık aydınlığı her vakit boğuyor
Gece devrediyor mesaiyi güne
Güneş içimize doğuyor.
Atık karton olmuş bir yatak
Yağmur sağ olsun, büyütmüş fidanları
Sesler yakın olmuş sesler uzak
Bir beden içinde yaşayan bir beden
Acı çekiyor homurdanarak.
Akan onca kan ağlatmış
Masum olan onca çocuğu
Dara düşmüş öfkeler
Karanlık başmış usları
Ortada kalmış tüm günahlar.
Bu mevsim;
İyiler göç için acele etmiş.
Kayıt Tarihi : 29.4.2013 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!